…E que cumpran moitos máis…

O noso mellor amigo de catro patas faise maior , envellece como o facemos nós, aínda que dunha forma máis rápida xa que un ano del é, de maneira aproximada,  son 7 anos dos nosos.

Pasan a vida ao noso lado, compartindo moitos momentos  importantes da mesma chegando a  crear un vínculo de amor e sentimento moi grande. Querémolos tanto que queremos que sigan pasando anos ao noso lado, cantos máis, mellor.

Por esta razón, a xeriatría en veterinaria toma importancia e xoga un papel fundamental na súa saúde.

A  esperanza de vida dos cans , e sobre todo a súa calidade de vida  aumentou grazas ás vacinas, control dos parasitos,  a planificación familiar (castración e control de reprodución), unha correcta  nutrición e as visitas regulares ao veterinario.

Ademais de recomendar revisións e realizar plans xeriátricos a partir dos sete anos, escribimos este artigo para que coñezades a importancia da prevención sanitaria, de “coller” os pequenos achaques a tempo e dalgúns dos signos que deben facervos sospeitar que algo non vai ben.   A TOMAR NOTA!

¿Cando  se fai maior ou empeza a súa etapa senior?

Seguramente  teñades oído que un ano do noso can ou gato  son sete anos dos nosos.  Isto é de maneira aproximada pero para ser máis exactos debemos ter en conta a especie (can ou gato), a raza ( os Siameses son os gatos máis lonxevos) e o tamaño (os cans mini como os Yorshire Terrier viven máis que os cans de tallas grandes como os San Bernardos).

Cando se aproximan 0s sete anos ( cinco anos se son razas grandes) podemos empezar cos seus coidados senior. Aínda que gocen de boa saúde, o envellecemento é parte natural da vida. Prodúcense cambios no metabolismo, nos seus órganos e no corpo que debemos ter en conta para adaptarse a esta nova vida.

As analíticas de sangue, de ouriños e outras probas sinxelas axúdannos a saber canto e como están a funcionar os órganos do seu corpo a esta idade : como está o seu corazón, os seus riles, o fígado, o seu aparello dixestivo, a súa visión…

A prevención e o diagnóstico temperán de enfermidades é a clave para vivir máis e mellor.

 

ESTES SON ALGÚNS SÍNTOMAS QUE DEBEN FACER SALTAR A ALARMA!

Beber máis auga. Aínda que é bo beber auga para manterse hidratados, o aumento no consumo de auga é un signo de enfermidades comúns como , por exemplo  a Diabetes Mellitus, a enfermidade renal , problemas  de fígado e de  tiroides (hipertiroidismo).  Todas estas enfermidades son moi frecuentes na clínica a diario.
Aumento de peso ou obesidade. O diminuír o metabolismo, os nosos amigos poden estar menos activos.  A obesidade está relacionada e aumenta o risco de patoloxías graves : problemas de corazón, problemas urinarios, dor nas articulacións…
Baixada de peso. Os controis de peso non só son para os cans e gatos que están “algo gordiños”. Os controis de peso durante a vida das nosas mascotas son moi importantses,  sobre todo nos gatos onde os cambios son máis sutís. As perdas de peso poden ou non acompañarse de apetito. É dicir, hai animais que perden peso e comen moito (é o caso dos gatos hipertiroideos) ou hai animais que perden peso porque o seu apetito diminuíu ( moitas veces é dor por mobilidade nas pezas dentais, dor nas articulacións,  menor sentido do olfacto ou apetito máis caprichoso).
 Cambios na micción : non se aguanta o “pis” en casa, ese “pis” é máis grande e máis transparente, presenta sangue, o cheiro é forte, cústalle ouriñar…
 A forma do abdome. É un signo que nos pode levar a erro porque pensemos que está gordo. Ás veces é así, outras veces poden aparecer  “barrigas tipo barril” que é característico dunha patoloxía hormonal de cans maiores chamada Hiperadrenocorticismo ou Síndrome de Cushing.
Caída de pelo: O pelo e a pel dannos moita información sobre o estado de saúde. Un pelo pobre, unha caída excesiva ou zonas con calvas (alopecias) ponnos en alerta para empezar un recoñecemento. Unha nutrición inadecuada pode ser a causa, pero existen patoloxías sobre todo hormonais que cursan con problemas dermatolóxicos.
Cánsase ao correr, non aguanta xogando como antes. Achacado moitas veces a que é maior…es un erro.  A maioría de intolerancias ao exercicio e a tose en cans maiores adoitan ter unha orixe cardíaca.  O corazón por algunha causa non bombea o sangue de forma correcta e produce este cansazo e retención de líquidos nalgunhas partes do corpo (o pulmón, o abdome).

Vómitos.

Diarrea ou estreñimiento.
Dor. A estas idades os problemas articulares e artroses son moi comúns.  Hoxe en día, existen tratamentos novos e alimentos  que axudan ao control da dor.
 “Bultos” ou masas en calquer parte do corpo. Calquera masa é susceptible de estudo, as citoloxías son metodos pouco invasivos que nos axudan a establecer un diagnóstico (tumores, hiperplasia,  lipomas…)
Cambios de comportamento : desorientación, agresividade, apatía, cambio de soño…  Características da disfunción cognitiva ( o Alzheimer dos cans).

Estes son signos moi frecuentes en cans e gatos maiores que debemos coñecer, con todo calquera signo ou síntoma debe ser avaliado e nunca debe achacarse a “xa ten moitos anos”.

¡A COIDAR AOS AVÓS!

 

 

 

 

Dedicado a todos aqueles cans que compartiron e comparten as nosas vidas durante moitos anos

Este texto también está disponible en: Español (Spanish)